vele projecten
Door: Joost en Nicole
Blijf op de hoogte en volg Joost en Nicole
16 Mei 2014 | Griekenland, Ermoúpolis
Eindelijk weer tijd om verslag te schrijven.
Eerst natuurlijk iedereen weer bedankt voor reacties. Is voor ons heel leuk.
Vanaf Trizonia zijn we vertrokken naar Galaxidi, een prachtige zeiltocht met windstoten van 37 knopen (windkracht 8) en een snelheid van 9.9 knots (18 km/uur) Joost aan het surfen op de golven.
Galaxidi is een klein leuk plaatsje waar ook veel Griekse toeristen flaneren langs de kade in hun trainingspakken en hun all stars in alle kleuren. Het is vandaag de dag van de arbeid dus iedereen is vrij.
Vanuit hier zijn we de volgende dag met de bus naar Delphi geweest. Het was een hele klim maar zeker de moeite waard. Op een gegeven moment komt er iemand ons tegemoet gelopen, waarop Joost zei hé mijn vader is er ook (zie foto, echt niet te geloven wel in zijn jonge jaren maar twee druppels water.
De volgende dag hebben we een berg beklommen; een beetje beweging kan geen kwaad want ook hier heb je weer heerlijke restaurantjes. We dachten het goede pad genomen te hebben maar dat hield ineens op. Het was een hele klim maar het uitzicht was prachtig.
Vanuit Galaxidi naar Kiato om vanuit daar te vertrekken naar het kanaal van Corinthie. Die dag vertrokken we om 6.00, nog net een beetje kunnen genieten van de opkomende zon, het water was een spiegel.
Via marifoon bericht gekregen dat wij de laatste waren die aan moesten sluiten. Prachtig wat een belevenis de muren wel 70meter hoog, de stilte. Er zijn 4 bruggen die het vasteland met de Peloponeses verbinden waaronder 1 spoorbrug waar wij 34 jaar geleden over heen gegaan zijn.
Iedere dinsdag is het kanaal gesloten om reparaties uit te voeren. Het was prachtig!!!!!
Op naar Aigina dat is een eiland tegenover Athene waar veel Grieken naar toe gaan in de zomer
Maar ook veel buitenlanders. De pond vaart af en aan met bussen vol scholieren die lopen te paraderen op de kade en toeristen die een dagje het eiland aan doen, japanners in een koetsje met een paraplu tegen de zon.
Joost alles geregeld met de havenmeester, een vrouwelijke. Ongeveer een kwartier bezig geweest
Zij een bonnetje uitgeschreven 5 nachten inclusief water: 5euro en 2 cent en als je langer wilt blijven kom dat dan even melden dan maak ik nog een bonnetje voor 78cent. Nou die Grieken worden nooit rijk.
Vanuit hier de volgende dag naar Pireus (haven van Athene) met de veerboot en vanuit daar met de metro naar Athene om het Akropolis te bezoeken. Wederom een hele klim en nog steeds in de steigers dit gaat waarschijnlijk nooit afkomen. Een prachtig uitzicht over de stad. Hier woont dus 1/3 van de hele Griekse bevolking. Ook hier waren we 34 jaar geleden en flarden van herinneringen kwamen weer terug, met name het overweldigende, imponerende gevoel. Na weer afgedaald te zijn naar het centrum en even wat gegeten te hebben nog wat door de toeristische straatjes van Plaka gelopen, weer terug naar de haven en met de boot weer terug naar die van ons. Een mooie dag weer. De dagen daarna hebben we vooral doorgebracht met boodschappen, wassen, boot poetsen en deze in orde maken voor onze gasten. Op vrijdag 9 mei hebben we ze opgehaald in Pireus.
Mooi op tijd vertrokken we richting vaste land. We wilde de eerste dag met onze gasten niet alleen achter ons anker overnachten dus zetten we koers naar Vouliagmeni, een haventje onder de drukte van Athene. Daar aangekomen stonde twee zeer hulpvaardige jongens ons op te wachten om te helpen met aan te leggen. Op afstand vroegen ze ons hoelang we wilde blijven, hoe lang de boot is en meldde ons vervolgens dat de kosten €62,- bedroegen zonder stroom en water. Hè, het is hier toch Griekenland waar we 5 euro en 2 cent moeten afrekenen voor 5 dagen. Nu hadden we ons voorgenomen niet alleen maar op geld te letten, maar dit ging toch wat ver. Dus, koers naar het nabijgelegen Varkiza. Meerdere aanlegpogingen gedaan, het was er echter echt te ondiep dus …… ankeren. Even met de bijboot naar de wal, een operatie op zich maar met allemaal een natte broek toch de wal bereikt. Varkiza had niets te bieden, de golven waren zeer vervelend, dus na de zelf gekookte pasta, om 9 uur plat, je kunt maar beter liggen met het geklots. Vroeg naar bed betekend vroeg wakker en in dit geval vroeg vertrek. Weinig wind dus op de motor naar Sunion. Daar weer voor anker om de berg te beklimmen om de tempel van Posseidon te bekijken. Posseidon is de god van de zee, de Romeinen noemden hem Neptunis, wellicht beter bekend. Bij het Griekse restaurant Sirtaki in Breda hangt een prachtige grote foto van deze tempel, mooi maar in het echt; prachtig. Uitzicht over de zee en onze boot, die meer een bootje leek van zo’n hoogte. Lekker windje dus lekker zeilen en onze Vis (Willem van der), de visser, had eindelijk beet, een blauwvin tonijn van zeker 50 cm (en dit is geen vissersgrootspraak). Aangekomen op het eerste eiland van de Cycladen (KEA) in het plaatsje Vourkari ging de barbecue aan, de vis werd verder schoongemaakt en ging gekruid in de aluminiumfolie op het rooster. Griekse salade erbij en een vers broodje, heerlijk. Helaas zijn Willem zijn visvaardigheden van een dermate kwaliteit dat het tot nu toe bij deze ene vangst is gebleven, maar we geven de hoop niet op.
Maandag 12 mei, Harde wind, wel gezeild maar laatste stuk tegen, In Loutra op Kithnos met moeite, maar hulp van een aardige Fransoos, aangelegd. Veel wind maar we lagen goed. Wandeling naar de bakker (om te vragen hoe laat hij de volgende dag open was) kwamen we lang het complex met de thermische baden. Kitnos wordt ook Thermos genoemd vanwege de aanwezigheid van natuurlijke warmwaterbronnen. Het hele complex was gesloten maar Joost en René vonden een open deur en gingen op expeditie. Uiteindelijk een raam gevonden en hierdoor ook de rest uitgenodigd. Nicole nog even achter de receptie gezeten alwaar ze merkte dat de telefoon het nog gewoon deed. Alles verlaten en toch in bedrijf, zo vreemd. Waarschijnlijk is het in het seizoen drukker en gewoon open. Nu was het er zo rustig dat de bakker om de dag of wit, of bruin brood bakt.
Serifos was het volgende eiland, het plaatsje Livadhi, heerlijkgezeild, ineens wind weg en daarna weer harde wind. Lastig aanleggen, 1e keer ketting te kort, daarna goed. ’s Avonds kwam “the waterman”, een oud Grieks baasje met een hele innemende glimlach die slecht 2 Engelse woorden spreekt, The en waterman. Iedere avond en ochtend kwam hij langs , draait een putdeksel open, hangt er een slang in, draait een kraan open en vraagt 5 euro. We begrijpen zijn glimlach. Vanwege de verjaardagen van de Vis-kinderen trakteerden Willem en Marijke ons op een heerlijk diner, we hebben ervan genoten. Omdat de wind nog verder zou aantrekken zijn we blijven liggen, we hebben Quads gehuurd (een soort tractor met 4 gelijke wielen) en een scooter en zijn het eiland gaan verkennen. Helemaal op de top van de berg ligt een klein wit dorp (Chora), veel verlaten huizen en natuurlijk meerdere kerken en kapelletjes. Een prachtig uitzicht. Het wit doet zeer aan de ogen maar het is prachtig. Terug naar beneden via de westelijke route, geluncht en via de oostelijke route de rest van het eiland berijden. Tenminste dat was de bedoeling. Tijdens het in ontvangst nemen van onze vervoersmiddelen zei de verhuurde nog dat we makkelijk 2 x het eiland rond konden op de in de tank aanwezige brandstof. De benzinemeter op de quads werkte niet dus keken zowel Joost als Willem regelmatig in de tank om de woorden van de verhuurder te checken. René natuurlijk niet, sterker nog, zijn benzinemetertje werkte gewoon alleen was naar rechts leeg en ja dat is normaal andersom. Dus ontstond er na ongeveer 15 kilometer van de plaats waar een tankstation is een nieuw project: “hoe krijgen we René met dode scooter terug”. Geen bereik dus verhuurbedrijf het probleem laten oplossen kon niet. Willem en Marij naar de wegwerkers, Joost een stuk touw zoeken en beide met succes Het touw werd aan de scooter gebonden en zo werd deze gesleept. Het andere rescue-team vond een bereidwillige wegwerker die een lege frisdrankfles vulde met benzine uit de tank van hun quad, slang erin, even zuigen en vol laten lopen. Overgegoten in de scooter, die ook nog even gestart moest worden door onze behulpzame Griekse vriend. Project geslaagd. Terug via dezelfde weg en net op tijd bij het benzinestation aangekomen, anders hadden Willem en Marijke zonder gezeten. Getankt en nog een keer de kortste weg naar boven genomen, daar wat gedronken waar het ondertussen zo hard waaide dat de tafels en stoelen over het terras waaide. Beneden weer terug bij de boot merkte we dat deze wat losser lag, het anker was gaan krabben dus gaan verliggen. Gelukkig was er een plaatsje aan de kade, dus daar aangemeerd en met een gerust hard gaan eten, weer een project geslaagd.
’s Morgens zijn Joost, René en Willem nog even op de quads en de scooter weggeweest en hebben deze toen mooi op tijd voor 11 uur weer ingeleverd. Geen enkele controle op schades of hoeveelheid brandstof, hij had immers afgesproken dat we de tank weer half vol zouden inleveren en daar vertrouwen ze dan ook op. Zijn wij niet veel te wantrouwend? Nicole veel last van haar nek, De tocht op de Quad was misschien niet zo’n heel goed idee, maar het was wel heel leuk. Vanwege de wind-voorspelling pas laat vertrokken naar Ermoupolis op Syros. Wind hard maar van achter, Nicole bijna hele tocht op bed gelegen en zoals gepland om half 7 aangelegd aan een onrustige kade (veel golfslag van Ferries). Ermoupolis is de hoofdstad van de Cyclades, een stad die in het verleden bloeide door de handel van de boten die hier gelost en geladen werden. Stadje ingelopen, hele smalle straatjes en veel grote vervallen gebouwen met mooie ijzeren balkons. Gegeten in een van die smalle straatjes die vol gezet waren met tafeltjes en stoeltjes.
Vandaag blijven liggen en vier projecten afgewerkt: project gasfles (gelukt, omgewisseld voor een nog oudere maar volle), project kerk (alle trappen beklommen tot bovenaan de berg waar een grote Grieks Orthodoxe, gesloten, kerk stond), project water (gelukt, tanks gevuld met water via de jerrycan, en flessen drinkwater gekocht in supermarkt) en project bier (uiteindelijk een supermarkt gevonden met Mythos, waar het Willem en René het toch nog lukt een ander merk te kopen)
En morgen weer verder. Hopelijk zijn jullie tijdens het lezen nog niet afgehaakt en is het allemaal nog een beetje te volgen. Het is weer een heel verhaal geworden maar we maken ook zoveel mee.
Heel hartelijke groet en tot de volgende keer.
Eerst natuurlijk iedereen weer bedankt voor reacties. Is voor ons heel leuk.
Vanaf Trizonia zijn we vertrokken naar Galaxidi, een prachtige zeiltocht met windstoten van 37 knopen (windkracht 8) en een snelheid van 9.9 knots (18 km/uur) Joost aan het surfen op de golven.
Galaxidi is een klein leuk plaatsje waar ook veel Griekse toeristen flaneren langs de kade in hun trainingspakken en hun all stars in alle kleuren. Het is vandaag de dag van de arbeid dus iedereen is vrij.
Vanuit hier zijn we de volgende dag met de bus naar Delphi geweest. Het was een hele klim maar zeker de moeite waard. Op een gegeven moment komt er iemand ons tegemoet gelopen, waarop Joost zei hé mijn vader is er ook (zie foto, echt niet te geloven wel in zijn jonge jaren maar twee druppels water.
De volgende dag hebben we een berg beklommen; een beetje beweging kan geen kwaad want ook hier heb je weer heerlijke restaurantjes. We dachten het goede pad genomen te hebben maar dat hield ineens op. Het was een hele klim maar het uitzicht was prachtig.
Vanuit Galaxidi naar Kiato om vanuit daar te vertrekken naar het kanaal van Corinthie. Die dag vertrokken we om 6.00, nog net een beetje kunnen genieten van de opkomende zon, het water was een spiegel.
Via marifoon bericht gekregen dat wij de laatste waren die aan moesten sluiten. Prachtig wat een belevenis de muren wel 70meter hoog, de stilte. Er zijn 4 bruggen die het vasteland met de Peloponeses verbinden waaronder 1 spoorbrug waar wij 34 jaar geleden over heen gegaan zijn.
Iedere dinsdag is het kanaal gesloten om reparaties uit te voeren. Het was prachtig!!!!!
Op naar Aigina dat is een eiland tegenover Athene waar veel Grieken naar toe gaan in de zomer
Maar ook veel buitenlanders. De pond vaart af en aan met bussen vol scholieren die lopen te paraderen op de kade en toeristen die een dagje het eiland aan doen, japanners in een koetsje met een paraplu tegen de zon.
Joost alles geregeld met de havenmeester, een vrouwelijke. Ongeveer een kwartier bezig geweest
Zij een bonnetje uitgeschreven 5 nachten inclusief water: 5euro en 2 cent en als je langer wilt blijven kom dat dan even melden dan maak ik nog een bonnetje voor 78cent. Nou die Grieken worden nooit rijk.
Vanuit hier de volgende dag naar Pireus (haven van Athene) met de veerboot en vanuit daar met de metro naar Athene om het Akropolis te bezoeken. Wederom een hele klim en nog steeds in de steigers dit gaat waarschijnlijk nooit afkomen. Een prachtig uitzicht over de stad. Hier woont dus 1/3 van de hele Griekse bevolking. Ook hier waren we 34 jaar geleden en flarden van herinneringen kwamen weer terug, met name het overweldigende, imponerende gevoel. Na weer afgedaald te zijn naar het centrum en even wat gegeten te hebben nog wat door de toeristische straatjes van Plaka gelopen, weer terug naar de haven en met de boot weer terug naar die van ons. Een mooie dag weer. De dagen daarna hebben we vooral doorgebracht met boodschappen, wassen, boot poetsen en deze in orde maken voor onze gasten. Op vrijdag 9 mei hebben we ze opgehaald in Pireus.
Mooi op tijd vertrokken we richting vaste land. We wilde de eerste dag met onze gasten niet alleen achter ons anker overnachten dus zetten we koers naar Vouliagmeni, een haventje onder de drukte van Athene. Daar aangekomen stonde twee zeer hulpvaardige jongens ons op te wachten om te helpen met aan te leggen. Op afstand vroegen ze ons hoelang we wilde blijven, hoe lang de boot is en meldde ons vervolgens dat de kosten €62,- bedroegen zonder stroom en water. Hè, het is hier toch Griekenland waar we 5 euro en 2 cent moeten afrekenen voor 5 dagen. Nu hadden we ons voorgenomen niet alleen maar op geld te letten, maar dit ging toch wat ver. Dus, koers naar het nabijgelegen Varkiza. Meerdere aanlegpogingen gedaan, het was er echter echt te ondiep dus …… ankeren. Even met de bijboot naar de wal, een operatie op zich maar met allemaal een natte broek toch de wal bereikt. Varkiza had niets te bieden, de golven waren zeer vervelend, dus na de zelf gekookte pasta, om 9 uur plat, je kunt maar beter liggen met het geklots. Vroeg naar bed betekend vroeg wakker en in dit geval vroeg vertrek. Weinig wind dus op de motor naar Sunion. Daar weer voor anker om de berg te beklimmen om de tempel van Posseidon te bekijken. Posseidon is de god van de zee, de Romeinen noemden hem Neptunis, wellicht beter bekend. Bij het Griekse restaurant Sirtaki in Breda hangt een prachtige grote foto van deze tempel, mooi maar in het echt; prachtig. Uitzicht over de zee en onze boot, die meer een bootje leek van zo’n hoogte. Lekker windje dus lekker zeilen en onze Vis (Willem van der), de visser, had eindelijk beet, een blauwvin tonijn van zeker 50 cm (en dit is geen vissersgrootspraak). Aangekomen op het eerste eiland van de Cycladen (KEA) in het plaatsje Vourkari ging de barbecue aan, de vis werd verder schoongemaakt en ging gekruid in de aluminiumfolie op het rooster. Griekse salade erbij en een vers broodje, heerlijk. Helaas zijn Willem zijn visvaardigheden van een dermate kwaliteit dat het tot nu toe bij deze ene vangst is gebleven, maar we geven de hoop niet op.
Maandag 12 mei, Harde wind, wel gezeild maar laatste stuk tegen, In Loutra op Kithnos met moeite, maar hulp van een aardige Fransoos, aangelegd. Veel wind maar we lagen goed. Wandeling naar de bakker (om te vragen hoe laat hij de volgende dag open was) kwamen we lang het complex met de thermische baden. Kitnos wordt ook Thermos genoemd vanwege de aanwezigheid van natuurlijke warmwaterbronnen. Het hele complex was gesloten maar Joost en René vonden een open deur en gingen op expeditie. Uiteindelijk een raam gevonden en hierdoor ook de rest uitgenodigd. Nicole nog even achter de receptie gezeten alwaar ze merkte dat de telefoon het nog gewoon deed. Alles verlaten en toch in bedrijf, zo vreemd. Waarschijnlijk is het in het seizoen drukker en gewoon open. Nu was het er zo rustig dat de bakker om de dag of wit, of bruin brood bakt.
Serifos was het volgende eiland, het plaatsje Livadhi, heerlijkgezeild, ineens wind weg en daarna weer harde wind. Lastig aanleggen, 1e keer ketting te kort, daarna goed. ’s Avonds kwam “the waterman”, een oud Grieks baasje met een hele innemende glimlach die slecht 2 Engelse woorden spreekt, The en waterman. Iedere avond en ochtend kwam hij langs , draait een putdeksel open, hangt er een slang in, draait een kraan open en vraagt 5 euro. We begrijpen zijn glimlach. Vanwege de verjaardagen van de Vis-kinderen trakteerden Willem en Marijke ons op een heerlijk diner, we hebben ervan genoten. Omdat de wind nog verder zou aantrekken zijn we blijven liggen, we hebben Quads gehuurd (een soort tractor met 4 gelijke wielen) en een scooter en zijn het eiland gaan verkennen. Helemaal op de top van de berg ligt een klein wit dorp (Chora), veel verlaten huizen en natuurlijk meerdere kerken en kapelletjes. Een prachtig uitzicht. Het wit doet zeer aan de ogen maar het is prachtig. Terug naar beneden via de westelijke route, geluncht en via de oostelijke route de rest van het eiland berijden. Tenminste dat was de bedoeling. Tijdens het in ontvangst nemen van onze vervoersmiddelen zei de verhuurde nog dat we makkelijk 2 x het eiland rond konden op de in de tank aanwezige brandstof. De benzinemeter op de quads werkte niet dus keken zowel Joost als Willem regelmatig in de tank om de woorden van de verhuurder te checken. René natuurlijk niet, sterker nog, zijn benzinemetertje werkte gewoon alleen was naar rechts leeg en ja dat is normaal andersom. Dus ontstond er na ongeveer 15 kilometer van de plaats waar een tankstation is een nieuw project: “hoe krijgen we René met dode scooter terug”. Geen bereik dus verhuurbedrijf het probleem laten oplossen kon niet. Willem en Marij naar de wegwerkers, Joost een stuk touw zoeken en beide met succes Het touw werd aan de scooter gebonden en zo werd deze gesleept. Het andere rescue-team vond een bereidwillige wegwerker die een lege frisdrankfles vulde met benzine uit de tank van hun quad, slang erin, even zuigen en vol laten lopen. Overgegoten in de scooter, die ook nog even gestart moest worden door onze behulpzame Griekse vriend. Project geslaagd. Terug via dezelfde weg en net op tijd bij het benzinestation aangekomen, anders hadden Willem en Marijke zonder gezeten. Getankt en nog een keer de kortste weg naar boven genomen, daar wat gedronken waar het ondertussen zo hard waaide dat de tafels en stoelen over het terras waaide. Beneden weer terug bij de boot merkte we dat deze wat losser lag, het anker was gaan krabben dus gaan verliggen. Gelukkig was er een plaatsje aan de kade, dus daar aangemeerd en met een gerust hard gaan eten, weer een project geslaagd.
’s Morgens zijn Joost, René en Willem nog even op de quads en de scooter weggeweest en hebben deze toen mooi op tijd voor 11 uur weer ingeleverd. Geen enkele controle op schades of hoeveelheid brandstof, hij had immers afgesproken dat we de tank weer half vol zouden inleveren en daar vertrouwen ze dan ook op. Zijn wij niet veel te wantrouwend? Nicole veel last van haar nek, De tocht op de Quad was misschien niet zo’n heel goed idee, maar het was wel heel leuk. Vanwege de wind-voorspelling pas laat vertrokken naar Ermoupolis op Syros. Wind hard maar van achter, Nicole bijna hele tocht op bed gelegen en zoals gepland om half 7 aangelegd aan een onrustige kade (veel golfslag van Ferries). Ermoupolis is de hoofdstad van de Cyclades, een stad die in het verleden bloeide door de handel van de boten die hier gelost en geladen werden. Stadje ingelopen, hele smalle straatjes en veel grote vervallen gebouwen met mooie ijzeren balkons. Gegeten in een van die smalle straatjes die vol gezet waren met tafeltjes en stoeltjes.
Vandaag blijven liggen en vier projecten afgewerkt: project gasfles (gelukt, omgewisseld voor een nog oudere maar volle), project kerk (alle trappen beklommen tot bovenaan de berg waar een grote Grieks Orthodoxe, gesloten, kerk stond), project water (gelukt, tanks gevuld met water via de jerrycan, en flessen drinkwater gekocht in supermarkt) en project bier (uiteindelijk een supermarkt gevonden met Mythos, waar het Willem en René het toch nog lukt een ander merk te kopen)
En morgen weer verder. Hopelijk zijn jullie tijdens het lezen nog niet afgehaakt en is het allemaal nog een beetje te volgen. Het is weer een heel verhaal geworden maar we maken ook zoveel mee.
Heel hartelijke groet en tot de volgende keer.
-
17 Mei 2014 - 08:41
Coleta:
Nou ik haak niet af hoor. Vind het super leuk om te lezen wat jullie allemaal beleven.
Gezellig zo met jullie vrienden! En wat zien jullie veel. Hoop dat je nek weer n beetje beter gaat, Nicole.
Geniet nog lekker van alle griekse heerlijkheden en van elkaar.
Liefs, coleta -
17 Mei 2014 - 08:54
Paul, Bram En Alisha:
Wauw, jullie verhalen zijn jaloersmakend maar die foto's maken het helemaal bont!! Wat schitterend allemaal! Heel leuk om te lezen en te zien. Maar niet zo fijn dat Nicole last van haar nek heeft, beterschap!! Groetjes aan allemaal en kom maar op met die wilde verhalen en afschuwelijke fotos! ;-) Liefs, xxx -
17 Mei 2014 - 21:13
Loes:
Hey Nicole,
Wat een contrast jullie belevenissen te lezen als ik het vergelijk met ons weekje New York!!!
Wat een hectische stad,maar het was tegek om mee te maken!!!
De view uit het hotelraam was het Empire Statebuilding,een stap buiten en de mensen,ik noem het maar "powerwalken" je voorbij met in de ene hand een beker koffie e.d en inde andere hand het mobieltje,druk tetterend of muziek luisterend net als de yellow cabs,politieauto,s met of zonder sirenes!!! Je bent gelijk wakker.
Boottochtje s,avonds naar het Vrijheidsbeeld,met op de achtergrond de Skyline,geweldig!!!!
fietsen in Central park,de wijken The Bronc,Harlem(advies,bezoek het overdag!!!stratenlang was ik de enige blanke,Hahaha!!!)Queens,Little Italy......wat divers allemaal,wat je ziet en meemaak.
Lekker uit je plaat gaan in de nachtclub van BB King,maar ook een musical op Broadway was te gek!!!
Heel aangrijpend was het memorial van the Twintowers, s,avond in het hotel wat filmpjes op you tube teruggezien,het was ook niet normaal wat er toen op die dag gebeurde,echt kippenvel,al die namen,zoveel slachtoffers!!!!
Nu ik weer thuis ben ....(NETFLIX)zie je pas hoeveel films en series er zijn opgenomen daar.
Ik zou er trouwens neverever willen wonen,hahaha!!!
Geniet ze verder,kijk weer uit naar het volgende verslag,
Grtjesx Loes -
18 Mei 2014 - 09:44
Jeanneke:
hei lieverds, tjongejonge wat een mooie reis maken jullie! Als je terug bent kunt zo een reisbrochure samenstellen. :-) wat een mooie foto's.
ik hoop Nicole, dat het weer beter met je nek gaat. pas goed op elkaar en geniet er van.
dikke kus jeanneke -
18 Mei 2014 - 17:02
Sylvia De Brabander:
Wat een ondernemingen zeg. Hoezo vakantie. Volgens mij is het hard werken.
Leuk om jullie belevenissen te lezen.
Blijf vooral genieten en pas op met je nek.
Groetjes Sylvia -
18 Mei 2014 - 20:08
Frans En Fietje:
hoi Joost en Nicole, wat geweldig weer om jullie verslag te lezen, jullie maken toch heel wat mee.
en ja het is net je pa ik moest wel 2 keer kijken. maar je pa zal het wel niet zijn want hij is de bloemetjes aan het water geven. Nicole heel veel sterkte met je nek. geniet samen van dit mooie avontuur en we kijken uit naar het volgen verslag. heel veel groetjes -
20 Mei 2014 - 10:14
Astrid Van Steen:
Hoi Nicolle en Joost.
Heerlijk om jullie verslagen te lezen. Klinkt allemaal heerlijk. Ik krijg gewoon zin om weer eens naar Griekenland te gaan.
Leuk al die oudheid dingen.
Veel plezier en goede reis nog! -
20 Mei 2014 - 10:14
Astrid Van Steen:
Hoi Nicolle en Joost.
Heerlijk om jullie verslagen te lezen. Klinkt allemaal heerlijk. Ik krijg gewoon zin om weer eens naar Griekenland te gaan.
Leuk al die oudheid dingen.
Veel plezier en goede reis nog! -
20 Mei 2014 - 10:14
Astrid Van Steen:
Hoi Nicolle en Joost.
Heerlijk om jullie verslagen te lezen. Klinkt allemaal heerlijk. Ik krijg gewoon zin om weer eens naar Griekenland te gaan.
Leuk al die oudheid dingen.
Veel plezier en goede reis nog! -
24 Mei 2014 - 20:36
Emiel En Ellen:
Hoi Joost en Nicole ,
Gaaf om de verhalen te lezen. De foto's zijn echt te gek. Lekker genieten verder. Gr. Uit Limburg!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
